حقیقت زيباترين حرفت را بگو شكنجه ى پنهان درونت را آشكاره كن
وهراس مدار از آنكه بگويند ترانه ئى بيهوده ميخوانيد چرا كه
ترانه ى ما ترانه ى بيهودگى نيست چرا كه عشق حرفى بيهوده نيست
حتى بگذار آفتاب نيز برنيايد به خاطر فرداى اگر بر ماش منتىست
چرا كه عشق خود فرداست خود هميشه است بيشترين عشق جهان
را به سوى تو مىآورم از معبر فريادها و حماسه ها چراكه هيچ چيز
در كنار من از تو عظيم تر نبوده است كه قلبت چون پروانه ئى
ظريف و كوچك و عاشق است اى معشوقى كه سرشار از زنانگى
هستى وبه جنسيت خويش غره اى به خاطر
عشقت! اى صبور! اى پرستار! اى مؤمن!
پيروزى تو ميوه حقيقت توست رگبارها و برف را طوفان و آتش بيز
را به تحمل و صبر شكستى باش تا ميوه ى غرورت برسد اى زنى
كه صبحانه ى خورشيد در پيراهن توست پيروزى عشق نصيب توباد!
از براى تو مفهومى نيست نه لحظه ئى:
پروانه ئى كه بال ميزند يا رودخانه ئى كه در گذر است هيچ چيز تكرار نميشود وعمر به پايان مىرسد:
پروانه بر شكوفه يى نشست و رود به دريا پيوست.
شاملو نظرات شما عزیزان:
آخرین مطالب نويسندگان پيوندها ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]()
![]()
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() |